De Reis is Begonnen
Blijf op de hoogte en volg Tim
07 December 2012 | Kenia, Naivasha
Op Woensdag 5 Dec was ons sinterklaas cadeautje het beginnen van de reis. Het plan was eerst om met het OV van Kitui naar Nairobi te gaan en daarna door naar Naivasha, maar omdat er sinds 1 Dec 2012 een nieuwe wet is ingevoerd m.b.t. de Matatu’s (Openbare vervoers busjes). Schijnen er minder te reiden en veel meer te vragen voor de reis. Officieel mogen namelijk maar 14 mensen in Matatu, maar er worden vaak zo’n 20 of meer in gepropt.
De regel is voor de veiligheid, want een ongeluk levert altijd doden op. Dit betekend voor de chauffeur van een voertuig waar meer dan de toegestane hoeveel mensen in zitten een boete van paar duizend dollar of 6 tot 10 jaar celstraf.
En om die reden kregen we van de Zusters een lift naar Nairobi ! Helemaal top. Dus om 07:00 uur stond het busje op onze stoep en zo begon de reis erg relaxed. Eenmaal aangekomen in Nairobi werden we gedropt en bracht één van de zusters ons naar het juiste bus station waar we in ons volgende vervoersmiddel stapte. Voor € 2,50 pp zaten we 1,5 uur in een Matatu naar Naibasha die ook echt niet meer van 14 mensen mee nam.
Onderweg veranderde het landschap van droog en kaal naar groen, veel bomen en bergen. Iets heel anders dan we de 7 weken hiervoor hebben ervaren. Erg mooi ! Onderweg zijn kel en ik erg druk bezig geweest met het zoeken van Mt. Longonot (2700 Meter) want die wilde we de volgende dag beklimmen.
Toen het busje naar anderhalf uur stopte in Naivasha en je met gigantische backpacks op straat wordt gezet en geen idee hebt waar je heen moet, krijg je een bijzonder gevoel. Uit eindelijk zijn we maar een kant opgelopen en hebben we een aardige oude man gevraagd om ons even de weg te wijzen. Hij vond het erg leuk dat we uit Nederland kwamen want bloemen zijn één van de belangrijkste producten van deze omgeving en Nederland was hun inspiratie bron. De man heeft ons de weg gewezen naar het Wumbuku Hotel. Het is een mooi en netjes hotelletje met zo’n 40 kamers. Na een korte pauze zijn we in de stad gaan informeren waar we de volgende dagen precies zouden moeten zijn en we hadden redelijk snel een eenvoudig (want iedereen probeert je een dure taxi aan te smeren, maar als je lang genoeg door blijft vragen, vertellen ze je wat je wil weten) het antwoord en zijn we op het terras van het hotel in het zonnetje gaan zitten met een Tusker Baridi (extra koud biertje).
Mt. Longonot is een kraterberg die je helemaal rond kan lopen, binnen in is een groot bos met vele dieren die we helaas niet zullen zien want zelf met een verre kijker is het niet te zien vanwege de grote afstand.
Donderdag ochtend na een snel ontbijtje zijn we in een Matatu gesproken naar Mt. Longonot village. Hier aan gekomen moesten we volgens de lokale mensen dwars door het land naar de voet van de berg naar een groen gebouwtje lopen. Zo’n 1,5 km. Maar dit bleek al gauw 4 a 5 km te zijn dus we hadden vast een goed warming up voor de volgende klim waar ongeveer 5,5 a 6 uur voor staat, maar wij hebben het in een record tijd van 4,5 uur gedaan. We begonnen de tocht net achter een grote groep Kenianen waar mee en een praatje aan papte en we eigenlijk bijna de hele toch mee hebben samen gelopen. Het eerste stuk was meteen het lastigst want dat was een steile klim naar 2500 meter. Dit zou anderhalf uur moeten duren maar na 45 minuten stond in al boven, het was niet makkelijk maar zeker te doen. Kelly had wat meer moeite en kwam 10 minuten later heigent en puffend boven en had daarna even 10 minuten de tijd nodig om bij te komen voordat we aan de rond toch van de krater berg begonnen. 7,2 km die we in 3 uur hebben afgelegd. We hebben moeten klimmen, springen en glijden maar het uitzicht was SUPER. De Rift Valley lag aan onze voeten en het voelde echt geweldig om op het topje van de berg te staan. De weg naar beneden was erg makkelijk en hebben we joggend in 20 minuutjes gedaan. We waren inmiddels dikke vriendjes met de grote groep Kenianen en die wilde ons wel een lift geven met hun bus naar de grote weg. Dit scheelde ons weer een uur lopen! Uit eindelijk waren we na 7 uur om 17:30 weer op onze hotel kamer. Uitgeput maar voldaan.
Vandaag hebben wen Hell’s Gate bezocht. Dit is een natuurpark waar grote rotsen, kloven, dieren en grotten te bezichtigen zijn. En niet zo als de andere natuurparken die je alleen met de auto in mag maar Hell’s Gate doe je het eerste stuk op de fiest…! Met enorme spierpijn van gisteren begonnen kel en ik dus aan een fiets/loop tocht van 4 uur naar de Kamers van Hell. Hells Lair, Kitchen en Showers. Ook dit was weer super mooi, met geweldige vergezichten tijdens het fietsen en klim werk in de grotten/kloven waar door vulkanische activiteiten onder de grond warme bronnen zijn. Ook hier waren de Kenianen van gisteren, maar omdat zijn zo’n grote groep waren raakte we al snel voorop en hebben we deze zonder hun gedaan.
In Hells Gate National park leeft een Masai familie die we op onze weg terug hebben mogen ontmoeten die natuurlijk gebruik maken van de toeristen door allemaal spulletjes te verkopen.
Toen we weer uit de grotten waren zijn we na een korte lunch begonnen we aan de terug tocht door het mooie Rift Valley waar we meerdere Everzwijnen, zeebra’s, buffelo’s, giraffen en gazelles op de fietsen hebben mogen bekijken. Echt een super mooie rit. Daarna nog even naar het Lake Naivasha geweest maar dit was niet heel bijzonder en zijn terug gegaan naar ons hotelletje.
Maar zoals we heel netjes met 14 man in de matatu heen zaten, zaten we gewoon met 21 man op de terug weg. Niks nieuwe wet of 10 jaar cel, gewoon proppen met die handel. Hoe meer hoe beter. Gelukkig was het maar een korte rit want met je neus in iemand anders oksel is niet erg plezierig kan ik je vertellen.
En zo komt er een eind aan Naivasha en gaan we morgen op weg naar Nakuru, waar het beroemde flamingo meer, Lake Nakuru is. Maar een entree kaartje kost 75 dollar pp. Dus die slaan we even over en slapen er 1 nachtje om daarna door te gaan naar Kisumu. Dat aan Lake Victoria ligt. Hier zal Martina (die we al sinds 17 Oktober niet meer gezien hebben) ons op de 11e vergezellen.
Ik hou jullie op de hoogte van de verdere reis. Tot dus ver is het super!
Groetjes uit Naivasha
De regel is voor de veiligheid, want een ongeluk levert altijd doden op. Dit betekend voor de chauffeur van een voertuig waar meer dan de toegestane hoeveel mensen in zitten een boete van paar duizend dollar of 6 tot 10 jaar celstraf.
En om die reden kregen we van de Zusters een lift naar Nairobi ! Helemaal top. Dus om 07:00 uur stond het busje op onze stoep en zo begon de reis erg relaxed. Eenmaal aangekomen in Nairobi werden we gedropt en bracht één van de zusters ons naar het juiste bus station waar we in ons volgende vervoersmiddel stapte. Voor € 2,50 pp zaten we 1,5 uur in een Matatu naar Naibasha die ook echt niet meer van 14 mensen mee nam.
Onderweg veranderde het landschap van droog en kaal naar groen, veel bomen en bergen. Iets heel anders dan we de 7 weken hiervoor hebben ervaren. Erg mooi ! Onderweg zijn kel en ik erg druk bezig geweest met het zoeken van Mt. Longonot (2700 Meter) want die wilde we de volgende dag beklimmen.
Toen het busje naar anderhalf uur stopte in Naivasha en je met gigantische backpacks op straat wordt gezet en geen idee hebt waar je heen moet, krijg je een bijzonder gevoel. Uit eindelijk zijn we maar een kant opgelopen en hebben we een aardige oude man gevraagd om ons even de weg te wijzen. Hij vond het erg leuk dat we uit Nederland kwamen want bloemen zijn één van de belangrijkste producten van deze omgeving en Nederland was hun inspiratie bron. De man heeft ons de weg gewezen naar het Wumbuku Hotel. Het is een mooi en netjes hotelletje met zo’n 40 kamers. Na een korte pauze zijn we in de stad gaan informeren waar we de volgende dagen precies zouden moeten zijn en we hadden redelijk snel een eenvoudig (want iedereen probeert je een dure taxi aan te smeren, maar als je lang genoeg door blijft vragen, vertellen ze je wat je wil weten) het antwoord en zijn we op het terras van het hotel in het zonnetje gaan zitten met een Tusker Baridi (extra koud biertje).
Mt. Longonot is een kraterberg die je helemaal rond kan lopen, binnen in is een groot bos met vele dieren die we helaas niet zullen zien want zelf met een verre kijker is het niet te zien vanwege de grote afstand.
Donderdag ochtend na een snel ontbijtje zijn we in een Matatu gesproken naar Mt. Longonot village. Hier aan gekomen moesten we volgens de lokale mensen dwars door het land naar de voet van de berg naar een groen gebouwtje lopen. Zo’n 1,5 km. Maar dit bleek al gauw 4 a 5 km te zijn dus we hadden vast een goed warming up voor de volgende klim waar ongeveer 5,5 a 6 uur voor staat, maar wij hebben het in een record tijd van 4,5 uur gedaan. We begonnen de tocht net achter een grote groep Kenianen waar mee en een praatje aan papte en we eigenlijk bijna de hele toch mee hebben samen gelopen. Het eerste stuk was meteen het lastigst want dat was een steile klim naar 2500 meter. Dit zou anderhalf uur moeten duren maar na 45 minuten stond in al boven, het was niet makkelijk maar zeker te doen. Kelly had wat meer moeite en kwam 10 minuten later heigent en puffend boven en had daarna even 10 minuten de tijd nodig om bij te komen voordat we aan de rond toch van de krater berg begonnen. 7,2 km die we in 3 uur hebben afgelegd. We hebben moeten klimmen, springen en glijden maar het uitzicht was SUPER. De Rift Valley lag aan onze voeten en het voelde echt geweldig om op het topje van de berg te staan. De weg naar beneden was erg makkelijk en hebben we joggend in 20 minuutjes gedaan. We waren inmiddels dikke vriendjes met de grote groep Kenianen en die wilde ons wel een lift geven met hun bus naar de grote weg. Dit scheelde ons weer een uur lopen! Uit eindelijk waren we na 7 uur om 17:30 weer op onze hotel kamer. Uitgeput maar voldaan.
Vandaag hebben wen Hell’s Gate bezocht. Dit is een natuurpark waar grote rotsen, kloven, dieren en grotten te bezichtigen zijn. En niet zo als de andere natuurparken die je alleen met de auto in mag maar Hell’s Gate doe je het eerste stuk op de fiest…! Met enorme spierpijn van gisteren begonnen kel en ik dus aan een fiets/loop tocht van 4 uur naar de Kamers van Hell. Hells Lair, Kitchen en Showers. Ook dit was weer super mooi, met geweldige vergezichten tijdens het fietsen en klim werk in de grotten/kloven waar door vulkanische activiteiten onder de grond warme bronnen zijn. Ook hier waren de Kenianen van gisteren, maar omdat zijn zo’n grote groep waren raakte we al snel voorop en hebben we deze zonder hun gedaan.
In Hells Gate National park leeft een Masai familie die we op onze weg terug hebben mogen ontmoeten die natuurlijk gebruik maken van de toeristen door allemaal spulletjes te verkopen.
Toen we weer uit de grotten waren zijn we na een korte lunch begonnen we aan de terug tocht door het mooie Rift Valley waar we meerdere Everzwijnen, zeebra’s, buffelo’s, giraffen en gazelles op de fietsen hebben mogen bekijken. Echt een super mooie rit. Daarna nog even naar het Lake Naivasha geweest maar dit was niet heel bijzonder en zijn terug gegaan naar ons hotelletje.
Maar zoals we heel netjes met 14 man in de matatu heen zaten, zaten we gewoon met 21 man op de terug weg. Niks nieuwe wet of 10 jaar cel, gewoon proppen met die handel. Hoe meer hoe beter. Gelukkig was het maar een korte rit want met je neus in iemand anders oksel is niet erg plezierig kan ik je vertellen.
En zo komt er een eind aan Naivasha en gaan we morgen op weg naar Nakuru, waar het beroemde flamingo meer, Lake Nakuru is. Maar een entree kaartje kost 75 dollar pp. Dus die slaan we even over en slapen er 1 nachtje om daarna door te gaan naar Kisumu. Dat aan Lake Victoria ligt. Hier zal Martina (die we al sinds 17 Oktober niet meer gezien hebben) ons op de 11e vergezellen.
Ik hou jullie op de hoogte van de verdere reis. Tot dus ver is het super!
Groetjes uit Naivasha
-
07 December 2012 - 20:51
Liam:
Fokking awesome.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
